Lowensteyn Family

Herinneringen aan Koenraad Löwensteyn (1890) door Jan Simon Löwensteyn (1919)

Hoewel ik weet dat wat ik me herinner niet volledig zal zijn, zal ik toch proberen zoveel mogelijk bijzonderheden op te schrijven. Ik herinner me nog als de dag van gisteren, dat mijn vader en ik op een keer bramen gingen plukken in de bossen van Vredenrust (een psychiatrische inrichting). Dit was een nogal woest gebied met meters hoog gras. Op een gegeven moment was ik m'n vader kwijt en begon hem te roepen. Een vreemde stem, ergens uit de diepte, antwoordde mij. Ik begon die richting uit te lopen en de stem, die van mijn vader bleek te zijn, riep dat ik voorzichtig moest zijn omdat hij al in een veen kuil was gevallen. Ik naderde zo voorzichtig mogelijk en plotseling zag ik vlak voor me de kuil die door het hoge gras verborgen was geweest. Het was een diepe kuil en onder in stond ongeveer een halve meter water. Mijn vader kon nog net met z'n handen de boven rand halen, maar het veen was echter zo zacht, dat het afbrokkelde als hij zich uit de kuil probeerde te werken. Ik was te klein en had niet genoeg kracht om hem eruit te trekken. Gelukkig stond er vlak bij en flinke struik. Met een hand pakte ik de struik en met de :andere kon ik net de hand van vader pakken. Het lukte toen vader zichzelf naar boven te trekken. Hoewel hij smerig en nat was, was het geheel toch gelukkig goed afgelopen. Dat er verder van bramen zoeken niets meer kwam zal iedereen wel begrijpen.

Ook weet ik nog, dat we samen in de bossen rondom Bergen op Zoom berken stammetjes en takken gingen halen, waarvan mijn vader een grote volière van anderhalve bij twee meter maakte die op een tafel van berkehout stond. In deze volière zaten o.a. sijsjes, putters, vinken en kneutjes.

In het verenigingsleven nam hij een grote plaats in. Hij was o.a. voorzitter van de toneelvereniging lot Ons Genoegen,, waarmee hij diverse revues opvoerde, met voor hemzelf de hoofdrollen. Ook in het Carnavals leven stond hij bekend. Hij was lid van de "Leutige Ploeg" (Organisatoren van de Carnavalsoptocht), terwijl hij bij de Carnavals bals altijd clown was, wat hem in de lokale pers de naam van "Brabantse Buziau1

opleverde. Tijdens het 650 jarig bestaan van Bergen op Zoom in 1938, was hij schout van het in oude trant gebouwde stadje "Oud Bergen". In het later gebouwde stadhuis konden bezoekers van het stadje tegen een vergoeding van vijftig cent worden ingeschreven als poorters . Dit gebeurde dan door de schout die een klein komisch toespraakje hield. Al spoedig werden deze toespraken zo bekend, dat velen alleen daarom naar het stadhuis kwamen. Een vooraanstaand strafpleiter, moest in een discussie ruiterlijk zijn meerdere in de schout erkennen.

In datzelfde jaar werd mijn vader overgeplaatst naar s Hertogenbosch, waar hij als adjudant-administrateur van het Militaire Magazijn van kleding werd te werk gesteld.

Tijdens de oorlogsdagen (1941-1945) was hij werkzaam bij de Algemene Bedrijfsvereniging voor de Bouwbedrijven (Amsterdam), waar hij als leken controleur in het rayon Noord Brabant op de fiets ruim honderd kilometers per dag reed om zijn bezoeken af te leggen.

Na de oorlog was mijn vader nog een korte tijd in militaire dienst, maar hij kon niet meer wennen en ging met pensioen. Daarna werkte hij nog een paar jaar als boekhouder bij het automobielbedrijf Lautenslager.

1 Joh. Buziau was de beste Nederlandse Revue komiek, meester in zijn genre, die zich in 1942 terugtrok van de planken. (Kleine W.P.)